1Â Ikaw, Ginoo, mao ang akong magbalantay,
ug dili ako makabsan sa tanan kong gikinahanglan.
2Â Daw karnero ako nga gipapahulay mo diha sa sabsabanan nga abunda sa lunhawng mga sagbot,
ug gigiyahan ngadto sa tin-aw nga tubig.
3Â Gilig-on mo ako.
Gitultolan mo ako sa hustong dalan aron ikaw mapasidunggan.
4Â Bisan pa ug maglakaw ako sa kapatagan nga labihan kangitngit,
dili ako mahadlok tungod kay kauban ko ikaw.
Ang imong pagpanalipod ug paggiya[a] nagapalig-on kanako.
5Â Giandaman mo ako ug kombira samtang nagatan-aw ang akong mga kaaway.
Gidihogan mo ug lana ang akong ulo ingon nga imong pinasidunggang bisita.
Ug gipatuyangan mo ako sa ilimnon.
6Â Nakasiguro gayod ako nga ang imong kaayo ug gugma kanako magapadayon sa tibuok kong kinabuhi.
Ug mopuyo[b] ako sa imong balay,[c] Ginoo, hangtod sa kahangtoran.[d]
